„Kościół Pokoju w Świdnicy – obiekt UNESCO. Przywrócenie świetności luterańskiej enklawy poprzez renowację organów wraz z prospektem, rewitalizację cmentarza i przebudowę plebanii, w celu zapewnienia wielokulturowej oferty kulturalnej, edukacyjnej i społecznej” to projekt realizowany przez Parafię Ewangelicko-Augsburską p.w. św. Trójcy w Świdnicy.
Obejmuje konserwację dużych organów, restaurację przykościelnego cmentarza oraz przebudowę plebanii, w której powstanie Dolnośląski Instytut Ewangelicki. Rozpisany na lata 2014-2016 projekt pozwoli na uratowanie i przywrócenie dawnej świetności instrumentu oraz nagrobków i kaplic, które są w bardzo złym stanie oraz na digitalizację części bezcennego zbioru zabytkowych Biblii i innych starodruków.
Podniesie to walory Kościoła Pokoju, który jako jeden z zaledwie trzech dolnośląskich zabytków został wpisany na prestiżową listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Ewangelicko-Augsburski, czyli luterański Kościół Pokoju jest największą drewnianą świątynią w Europie, która mieści 7,5 tys. osób. Powstał w połowie XVIII wieku po pokoju westfalskim kończącym wojnę trzydziestoletnią. Katoliccy Habsburgowie zgodzili się wówczas na budowę trzech protestanckich kościołów, w Głogowie, Jaworze i Świdnicy, jednak na surowych warunkach. Wyłącznie poza murami miejskimi, a więc na obszarze gorszej kategorii i jedynie z drewna, piasku, słomy i gliny. Mimo zakładanej przez cesarza nietrwałości świdnicka świątynia przetrwała i jest świadectwem niezwykłej determinacji protestantów.
Jej otoczenie tworzy jedyną w Polsce tak bogatą luterańską enklawę, na którą składa się kilka 300-letnich budynków i zabytkowy starodrzew. Plac Pokoju jest coraz wyraźniej obecny na mapie turystycznej i kulturalnej Polski. Turyści zachwycają się bogatym barokowym wnętrzem, tak odmiennym od ascetycznego kanonu protestanckiego, melomanów przyciąga coroczny Międzynarodowy Festiwal Bachowski, a świdniczanie uczestniczą w licznych warsztatach artystycznych.
