Po kilku miesiącach zakończyły się prace nad szafami bibliotecznymi w plebanii Kościoła Pokoju. Sosnowe meble projektu architekta Macieja Małachowicza zostały ozdobione pracochłonną techniką marmoryzacji.
Konserwatorzy nakładali siedem-osiem warstw farb i werniksu, w których formowali sieć żyłek i barwnych plam, które przeplatają się tworząc nieregularny wzór naśladujący żyłkowanie marmuru.
Marmoryzacja, popularna w baroku, przydaje bardziej reprezentacyjnego charakteru sprzętom i wnętrzu, w którym powstał Dolnośląski Instytut Ewangelicki. Wygląd szaf nawiązuje teraz również do ołtarza i ambony w Kościele Pokoju, których balustrady, drzwiczki, płyciny są podobnie dekorowane.
– Próbowaliśmy wielu wariantów, modyfikując kolory, zanim zdecydowaliśmy się na dwie podstawowe tonacje barwne – opowiada Ryszard Wójtowicz, konserwator zabytków.
Po ustaleniach z gospodarzami obiektu i z architektem zdecydowano, że płyciny szuflad i drzwiczek oraz gzymsy szaf są w brązach z domieszką umbry i sieny. Natomiast ścianki, drzwiczki, parapety szaf są szaroniebieskie. Podstawy mebli mają lekko pogłębiony odcień, aby zaakcentować poziomy podział i nadać nieco masywniejszego wyglądu. Obramienia płycin i oszkleń są ciepłoszare, jednolite. – Dzięki temu uspokajają tę rozwibrowaną przestrzeń – dodaje konserwator. Szafy meblują najbardziej prestiżowe wnętrze plebanii, z dębową kasetonową posadzką i sztukateryjną rozetą w centralnej części sufitu.
