– To wyjątkowo piękne miejsce, najbardziej reprezentacyjne w budynku plebanii – mówi Ryszard Wójtowicz, konserwator zabytków o bibliotece, która zmienia się z każdym dniem. Po gruntownym remoncie pomieszczenie umeblowano szafami bibliotecznymi projektu arch. Macieja Małachowicza.
Niebawem znajdą się w nich zbiory Dolnośląskiego Instytutu Ewangelickiego. Sosnowe meble właśnie są dekorowane techniką marmoryzacji, która imituje marmur.
– Uznałem, że byłoby ciekawie, gdyby biblioteka nabrała bardziej historycznego charakteru, w duchu baroku – opowiada konserwator.
– Stąd pomysł na marmoryzację, nawiązującą do ołtarza i ambony w Kościele Pokoju, które również mają elementy zdobione w ten sposób. To przyda bibliotece urody i splendoru.
Frontowe płyciny, szuflady i gzymsy szaf są pokrywane złocistobrązową barwą, a pozostałe części – chłodną niebieskoszarą, w odcieniach typowych dla baroku. Potrzeba przynajmniej siedmiu warstw farb, werniksu i szelaku, aby uzyskać pogłębione barwy, typowy dla kamienia połysk i szklistość oraz złudzenie marmurowych żyłkowań. Żeby dopełnić wrażenia spójności, w ten sam sposób będą zdobione osłony na grzejniki. – Sala jest niewielka, więc wnętrze nie może być przegadane, zbyt ciężkie.
Marmoryzacja będzie lekka, z neutralnymi prześwitami, bez wrażenia masywności – mówi konserwator.
Do szaf zostanie dopasowany stół z krzesłami i lampa pośrodku sztukateryjnej rozety na suficie. Aby cenne archiwalia nie były narażone na światło dzienne, okna będą osłonięte wewnętrznymi okiennicami.
