Po Miedziance, kiedyś jednym z najpiękniejszych miasteczek w Sudetach, pozostało tylko kilka budynków. Wysiedlona i zrujnowana miejscowość stała się znana kilka lat temu, po sukcesie książki Filipa Springera „Miedzianka. Historia znikania”.
Dzięki inicjatywie lokalnych stowarzyszeń powstała tam teraz sześciokilometrowa ścieżka historyczno-edukacyjna, na której rozmieszczono 16 pulpitów z informacjami o przeszłości tego miejsca.
Jeden z nich przypomina także o Kościołach Pokoju w Jaworze i Świdnicy, do których w trudnym XVII wieku udawali się na nabożeństwa miejscowi ewangelicy. Tablica znajduje się przy nieistniejącym cmentarzu ewangelickim, po którym jedyną pamiątką jest pomnik ufundowany kilkanaście lat temu ku pamięci pochowanych tu osób. Nie istnieje także bogato zdobiony kościół ewangelicki, wysadzony w powietrze w 1974 roku; pozostał tylko starodrzew, który go otaczał. Protestanckie początki Miedzianki sięgają 1551 roku, kiedy powołano tu pierwszego pastora, Balthazara Tilischa.
Polecamy wirtualną wizytę: www.tajemnicemiedzianki.pl
